مروری بر کاربرد نانوذره های مزومتخلخل سیلیکا به عنوان سامانه حمل دارو

در سال ­های اخیر پژوهش بر روی مواد مزومتخلخل و روش­ های گوناگون آماده ­سازی و ساخت آن ها گسترش یافته است. این مواد رشد سریع و موفقیت آمیزی در کاربردهای گوناگون فرایندهای گوناگون داشته ‏اند. در میان مواد مزومتخلخل، مواد مزومتخلخل سیلیکای منظم توجه پژوهشگران زیست فناوریی را به خود جلب نموده است. در حقیقت این مواد پرکاربردترین مزومتخلخل ها در صنایع و فرایندهای گوناگون هستند. این مواد به عنوان جاذب برای جداسازی مولکول­ های فعال زیستی در موادغذایی، به عنوان نگه دارنده جامد برای تثبیت آنزیم، به ­عنوان حامل در سامانه دارویی و به عنوان کاتالیست در صنایع نفت و...، به کار می روند. سامانه ‏های رهایش کنترل شده بر پایه ـ نانوذره­ های مزومتخلخل سیلیکا، قادر به حمل انواع گوناگون مولکول ‏های میزبان هستند. به طور معمول، بارگذاری دارو در حدود 100 میلی گرم بر گرم از MSN است. از نانوذره ­های مزومتخلخل سیلیکایی برای حمل دارو در مکان خاص و رهایش کنترل شده داروها، ژن‏ ها و عامل ­های دیگر درمانی همانند آنتی اکسیدان ­ها می ‏توان استفاده کرد. در این مقاله مروری سعی بر آن است تا ساخت نانوذره­های مزومتخلخل سیلیکا، از مواد و روش ‏های کنترل ویژگی­ های ساختاری و عامل دارسازی شیمیایی آن ­ها برای کاربردهای زیست دارویی و زیست فناوری، و همچنین برتری ­های کاربرد نانوذره ­های مزومتخلخل سیلیکا، زیست سازگاری و ساز و کار دریافت آن­ ها توسط سلول میزبان در شرایط آزمایشگاهی شرح داده شود.